Ve işte o gece geldi çattı nisanda bekliyorduk seni fakat martın 13'ünde fırtına gibi aramıza katıldın. Herkesin planları vardı senin için ama herkes büyük şaşkınlıkla doğumuna yetişmeye çalıştı tabii ben hariç ne yazık ki. Ben o gece Bucak'taydım ve yalnızdım.
23:30 - 00:00 arasında anneannen aradı büyük bir soğukkanlılıkla telaş etmeden beni de telaşa sürüklemeden müjdeli haberi verdi fakat o gece gözüme ne uyku girdi ne de aklımdan çıktı ve ilk resimlerini gönderdiler bana daha doğumhaneden çıkar çıkmaz... Annene benziyorsun... O gece direncimin yettiği yere kadar resmine bakıp alışmaya çalıştım sana. Fotoğrafın elimde uykuya daldım.
1 ay erken doğduğun ve hastanede vücut ısının normal şartlara gelebilmesi küvözde bakım görmek zorundaydın. Kimse yanına giremiyordu Annen ve arada babandan başka...
Annen hastahaneden taburcu olduktan sonra mecbur olarak seni orada bırakmışlardı ve hergün senin beslenmen için sana süt getiriyordu :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder