MERCİMEĞİM

Siyah resimlerde seçmeye çalışıyorduk seni ve nihayet kağıt üzerinde de olsa ilk resmin elime geçmişti. Neye benzediğini bir türlü anlayayamayacağım bir noktadan ibarettin sadece :) Ve bu noktanın varlığını bilmek bile beni çılgınca heyecanlandırıyordu.

Sonra aydan aya büyüdüğünü görüyordum ve sabırsızlanıyordum kime benzeyeceğini ve cinsiyetini çok merak ediyordum. Çok uzaktaydın benden ama ben hep yanındaydım senin seslerin duyuyordum annenin karnındayken, nefesini hissediyordum, henüz tekmelemiyordur, kıpırtılarını hissetmiyordum ama bekliyordum :) .



Erkek olacağını biliyorduk bebeğimizin ve harıl harıl isim düşünmeye başladık ismini koydum daha annenin karnındayken sesleniyorduk sana Tuna...
Çok çok aylar geçti üzerinden ve kocaman oldun tabii annede :) artık hissediyordum seni tekmelemelerini, ayaklarını görüyordum, başını yaslıyordur annenin karnına ve hissediyordum elimi koyduğumda dönmelerini artık çık dışarı da göreyim dokunayım istiyordum ve beklemeye başladık...